dużą funkcję rozdziału
Encyklopedia PWN
prasa polska 1918–39,
reformacja
ruch religijny, teologiczny i społeczny w łonie Kościoła zachodniego w XVI i na początku XVII w., w wyniku którego powstały Kościoły ewangelickie (Kościół ewangelicko-luterański i Kościół ewangelicko-reformowany), a w dalszej konsekwencji — Kościoły protestanckie (protestantyzm).
[łac. reformatio ‘przekształcenie’],
Komuna Paryska 1871,
rewolucyjne i patriotyczne powstanie ludowe w Paryżu;
najsławniejszy z gramatyków staroindyjskich, twórca podstaw klasycznej gramatyki sanskryckiej.
brytyjski ekonomista, uznawany za ojca ekonomii politycznej.